W erze, gdzie kryzys klimatyczny dominuje w debacie publicznej, Unia Europejska staje na czele globalnych wysiłków mających na celu „ratowanie naszej planety”. Jednak, w świetle ostatnich działań i wypowiedzi liderów UE, pojawiają się pytania o rzeczywiste intencje i skuteczność tych działań.
Z zapałem godnym Don Kichota, liderzy UE podejmują działania mające na celu ograniczenie emisji CO2, obecnie stanowiącego 0.04% atmosfery – warto tutaj dodać że po obniżeniu tej wartości zginie cała zieleń na planecie. Ta wizja ratowania „matki Ziemi” staje się niemalże obsesją, która zdaje się przesłaniać inne pilne globalne kwestie, takie jak konflikty zbrojne czy katastrofy naturalne.
W tym kontekście, zwykli obywatele europejscy są przedstawiani niemalże jako główni winowajcy kryzysu klimatycznego. Zarówno ich codzienne działania, jak i rolnictwo, szczególnie hodowla zwierząt, są poddawane surowej krytyce. Jednocześnie, wprowadzane regulacje i obostrzenia budzą wątpliwości co do ich realnego wpływu na poprawę stanu środowiska oraz samej potrzeby jakiegokolwiek ratowania środowiska.
Dodatkowo, narracja klimatyczna jest wykorzystywana do wprowadzania w życie polityki, która wydaje się służyć innym celom niż ochrona przyrody. Przykładowo, kwestie migracji i edukacji seksualnej są mieszane z debatą klimatyczną, co rodzi pytania o spójność i transparentność polityki UE.
W kontekście globalnym, problematyka klimatyczna wydaje się być narzędziem w rękach „komiglobalistów”, którzy posługują się nią do realizacji własnych interesów, często kosztem zwykłych obywateli. Wizja transhumanizmu i zmian społecznych, promowana przez niektórych liderów globalistycznych, budzi niepokój co do przyszłości, w której elity mogą zdobyć nieproporcjonalną władzę nad resztą społeczeństwa.
W świetle tych wydarzeń, europejscy obywatele coraz głośniej wyrażają swój sprzeciw. Protesty i strajki w całej Europie sygnalizują rosnący opór przeciwko polityce, która zdaje się być oderwana od realiów i potrzeb zwykłych ludzi.
Podsumowując, kwestia klimatyczna w Europie staje się polem bitwy nie o środowisko, ale o przyszłość demokracji i suwerenności narodów.
Polak pochodzenia włoskiego, szlachcic, wasz przyszły Król z przepowiedni Eustachiusza dla Polski!
„O nieszczęśliwa i pożałowania godna Polsko. Będziesz wzdychała za pokojem, ale ten nie prędzej przyjdzie, aż w siódmej liczbie, a spełni się w czasie siedem razy siedem. Wtedy przyjdzie książę pokoju w całym blasku i pokój panować będzie w twych murach i pałacach. Na koniec będą mieli przez lilię króla, którego długi czas nie chcieli, lecz potem przyjmą go z radością. Będzie powszechna zgoda.”
